Τύποι, συμπτώματα και θεραπεία της οστεοχονδρωσίας της πλάτης

Το μυοσκελετικό σύστημα είναι το πιο σημαντικό μέρος του σώματός μας. Ο πόνος στην πλάτη απαιτεί συχνά επίσκεψη γιατρού.

Η αιτία του τακτικού πόνου στην πλάτη, η δυσκαμψία της κίνησης και οι μυϊκές κράμπες είναι η οστεοχόνδρωση της πλάτης - μια ασθένεια του οστού, του χόνδρου και του μυοσκελετικού συστήματος που προκαλείται από διάφορους παράγοντες στο σώμα.

Η οστεοχόνδρωση στο πίσω μέρος είναι ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν πολλοί.

Αιτιολογία και παθογένεια της οστεοχονδρωσίας

Η οστεοχόνδρωση της πλάτης εκδηλώνεται σταδιακά και σε λανθάνουσα μορφή επηρεάζει όλες τις νέες ζώνες της σπονδυλικής στήλης. Πρώτα απ 'όλα, υπάρχουν αλλαγές στη δομή των δίσκων του χόνδρου των σπονδύλων: χάνουν την ελαστικότητά τους, ο χώρος μεταξύ των σπονδύλων συρρικνώνεται και οι νευρικές απολήξεις του νωτιαίου μυελού τραυματίζονται.

Ο ασθενής αρχίζει να αισθάνεται πόνο στην πλάτη. Ως αποτέλεσμα, οι αλλαγές επικαλύπτουν μικρότερα στοιχεία της δομής του σπονδύλου, αναπτύσσονται εκφυλιστικές υπερανάπτυξεις των οστών, οι οποίες εμποδίζουν την κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης, καταστρέφονται υγιή κύτταρα χόνδρου και η ασθένεια επηρεάζει τα οστά και τους συνδέσμους. Ως παρενέργεια, η παραμόρφωση των σπονδύλων οδηγεί σε αυξημένο στρες στα όργανα και τις αρτηρίες. Αυτό οφείλεται στην ιδιαιτερότητα της παροχής αίματος - η μετατόπιση των τμημάτων της σπονδυλικής στήλης οδηγεί σε συμπίεση της σπονδυλικής αρτηρίας και είναι τελικά η αιτία μιας σοβαρής κυκλοφορικής διαταραχής του κεντρικού νευρικού συστήματος.

Το κύριο πρόβλημα που προκαλεί παραβίαση του σχηματισμού της σπονδυλικής στήλης και της διαδικασίας της οστεοχονδρωσίας είναι η έλλειψη θρεπτικών συστατικών και η μείωση της παροχής αίματος στους ιστούς της δομής των οστών. Οι λόγοι για την ανάπτυξη είναι πολλοί παράγοντες εξωτερικών, εσωτερικών επιρροών και διαδικασιών συμπεριφοράς ενός ατόμου.

Ενδογενείς (εσωτερικές) αιτίες είναι:

• γενετικοί παράγοντες κληρονομικότητας.
• παραβίαση του μεταβολισμού των ιχνοστοιχείων (φώσφορος και ασβέστιο).
• Χαρακτηριστικά του ιστού του χόνδρου.
• αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία στο σώμα.
• Ευσαρκία;
• ορθοπεδικά νοσήματα.

Ως αποτέλεσμα εξωγενών (εξωτερικών) αιτιών και τρόπου ζωής, η οστεοχόνδρωση αναπτύσσεται ως αποτέλεσμα:

• κακή φυσική ανάπτυξη των μυών της πλάτης.
• Τραυματισμοί στη σπονδυλική στήλη.
• ακατάλληλη στάση σώματος, σκολίωση.
• συστηματική εσφαλμένη ή άβολη στάση.
• μη ισορροπημένη διατροφή, τρώτε λιπαρά πρόχειρα φαγητά.
• άνιση σωματική άσκηση, υπερφόρτωση στην πλάτη.
• Κακές συνήθειες;
• συνεχές στρες.

Η λανθάνουσα μορφή οστεοχονδρωσίας μπορεί να εκδηλωθεί με απότομη άρση βαρών, άλμα, πτώση, η οποία προκαλεί μικροτραυματισμό του μεσοσπονδύλιου δίσκου και τραυματισμό της νευρικής ρίζας.

Στη συνέχεια, ο ασθενής αρχικά αισθάνεται έναν έντονο πόνο. Στο μέλλον, το σύνδρομο πόνου θα επανέρχεται συνεχώς με ποικίλους βαθμούς έντασης. Τα προσβεβλημένα νευρικά βλαστοκύτταρα σηματοδοτούν την ανάγκη για επείγουσα ιατρική παρέμβαση.

Ταξινόμηση της νόσου, κύρια στάδια

Στην ιατρική, η οστεοχόνδρωση ταξινομείται ανάλογα με την πληγείσα περιοχή της σπονδυλικής στήλης:

• αυχένιος;
• Στήθος;
• Οσφυϊκή και ιερή περιοχή.

Η οστεοχόνδρωση της πλάτης ταξινομείται ανάλογα με την πληγείσα περιοχή.

Τα κύρια στάδια ανάπτυξης της νόσου:

1. Η αρχή της ανάπτυξης της οστεοχονδρωσίας - σχηματίζονται μικρορωγμές στον ινώδη δακτύλιο, η υγρασία χάνεται από τους ιστούς των οστών και του χόνδρου. Το στάδιο εκδηλώνεται με ελαφρά ενόχληση σε μία από τις περιοχές της σπονδυλικής στήλης μετά από σωματική άσκηση ή άβολη στάση.
2. Οι πρώτες οδυνηρές προσβολές είναι αισθητές. Στο δεύτερο στάδιο υπάρχει μια προεξοχή των μεσοσπονδύλιων δίσκων, ο μεσοσπονδύλιος χώρος των μεσοσπονδύλιων δίσκων συρρικνώνεται και η κάψουλα των ινών καταρρέει, οι νευρικές ρίζες τσιμπίζονται. Ο πόνος σηματοδοτεί τη διαδικασία των μεταβολικών διαταραχών στον ιστό του χόνδρου και την καταστροφή του. Η αγνόηση του δεύτερου σταδίου της οστεοχονδρωσίας οδηγεί σε φλεγμονή του χόνδρου και, ως αποτέλεσμα, βλάβη των νευρικών ινών, του αίματος και των λεμφικών αγγείων.
3. Στο τρίτο στάδιο της νόσου, οι προσβεβλημένοι σπόνδυλοι παραμορφώνονται και ο ιστός του χόνδρου διαγράφεται. Με την κατάλληλη ενεργή θεραπεία, είναι δυνατόν να σταματήσει η περαιτέρω καταστροφή των κυττάρων του χόνδρου και η καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης. Στο μέλλον, ωστόσο, η υποστηρικτική θεραπεία και φροντίδα θα είναι ένας σταθερός σύντροφος του ασθενούς κατά τη διάρκεια της φυσιολογικής σωματικής δραστηριότητας.
4. Η οστεοχονδρωσία που ξεκίνησε, η οποία έχει περάσει στο τελευταίο τέταρτο στάδιο ανάπτυξης, γίνεται συχνά αιτία αναπηρίας. Όλες οι καταστρεπτικές διαδικασίες είναι μη αναστρέψιμες: σημαντική αλλαγή στη δομή των σπονδύλων, συμπύκνωση ιστού χόνδρου, παθολογική ανάπτυξη ιστού οστού. Ο ασθενής αισθάνεται οξύ, μερικές φορές αφόρητο πόνο με κάθε κίνηση.

Συμπτώματα

Τα σημάδια της ανάπτυξης της οστεοχονδρωσίας των αρθρώσεων είναι εύκολο να συγχέονται με άλλες ασθένειες με παρόμοια συμπτώματα. Τα συμπτώματα εκδήλωσης για ξεχωριστό τομέα της σπονδυλικής δομής έχουν επίσης χαρακτηριστικά χαρακτηριστικά.

Τα κύρια συμπτώματα της οστεοχονδρωσίας είναι:

• Δυσκαμψία κατά την κίνηση, το τρίξιμο, το τρίψιμο ή το αίσθημα βάρους.
• Πόνος στην περιοχή εντοπισμού της φλεγμονής (αυχενική, θωρακική ή οσφυϊκή) ποικίλης έντασης και χαρακτήρα.
• Μούδιασμα των άκρων.
• Μυϊκή αδυναμία, μειωμένη απόδοση.
• Επιθέσεις πόνου που ακτινοβολούν κατά μήκος των νευρικών καναλιών στα σχετικά μέρη του σώματος (ώμος, ωμοπλάτη, πόδι).

Οστεοχόνδρωση του τραχήλου της μήτρας

Η οστεοχονδρωσία του τραχήλου της μήτρας εκδηλώνεται στις ακόλουθες καταγγελίες:

• Πόνος στο λαιμό ή στο πίσω μέρος του κεφαλιού.
• Ζάλη;
• Εμβοές, διαταραχές ακοής και όρασης.
• νωθρότητα του λαιμού μετά τον ύπνο ή τη διατήρηση της ίδιας στάσης για μεγάλο χρονικό διάστημα.
• οδυνηρές αισθήσεις όταν γυρίζετε το κεφάλι.

Με την αυχενική οστεοχόνδρωση, η στροφή του κεφαλιού μπορεί να προκαλέσει ζάλη και οδυνηρές αισθήσεις. Η εμφάνιση των πρώτων οδυνηρών αισθήσεων παρατηρείται στο πίσω μέρος του κεφαλιού και μοιάζει με το κεφάλι. Φλεγμονώδης πίεση χόνδρου στις νευρικές ίνες, προκαλώντας αγγειόσπασμο.

Οστεοχόνδρωση του μαστού

Για μεγάλο χρονικό διάστημα, η ανάπτυξη της οστεοχονδρωσίας του θώρακα μπορεί να καλυφθεί ως καρδιαγγειακές παθήσεις. Χαρακτηριστικά συμπτώματα:

• παραβίαση των απτικών αισθήσεων και μούδιασμα των άκρων.
• Μυρμήγκιασμα στο μεσοπλεύριο χώρο.
• Πόνος στην περιοχή της καρδιάς, ακανόνιστος καρδιακός παλμός.
• Περιορισμός των αναπνευστικών λειτουργιών, βαρύτητα στο στέρνο.
• Διαταραχή του γαστρεντερικού σωλήνα (παγκρεατίτιδα, μετεωρισμός).
• ακτινοβολώντας πόνο στην περιοχή των ώμων.

Οστεοχονδρωσία οσφυϊκής χώρας

Η προοδευτική οστεοχόνδρωση της οσφυϊκής μοίρας σε προχωρημένη μορφή μπορεί να οδηγήσει σε αναπηρίες. Η φλεγμονώδης περιοχή της σπονδυλικής στήλης εμποδίζει τα κάτω άκρα να τροφοδοτούνται με ιχνοστοιχεία απαραίτητα για την πλήρη λειτουργία των αρθρώσεων και των μυών. Τα τσιμπημένα κύτταρα του νευρικού κορμού προκαλούν αφόρητη οσφυαλγία και τη χρήση φαρμακευτικής θεραπείας.

Τα κυριότερα συμπτώματα της οσφυϊκής οστεοχόνδρωσης είναι:

• Μούδιασμα των κάτω άκρων.
• πονόλαιμοι μύες, αδυναμία.
• Κρυάδα;
• Μυϊκές κράμπες;
• δυσλειτουργία του αναπαραγωγικού συστήματος ·
• Ο πόνος μπορεί να τσιμπήσει ή να πονέσει στην οσφυϊκή περιοχή και να ακτινοβολεί στο πόδι.

διάγνωση

Για κάθε 1000 κατοίκους υπάρχουν κατά μέσο όρο 20 άτομα που διαγιγνώσκονται με οστεοχονδρόζη. Μια ασθένεια όπως η οστεοχονδρωσία είναι δύσκολο να διαγνωστεί από νωρίς. Η συμπτωματολογία του είναι αρκετά κρυφή και εκδηλώνεται ήδη σε 2-3 στάδια όταν έρθει η ώρα για σοβαρή φαρμακευτική αγωγή.

Εάν υπάρχει υποψία ανάπτυξης οστεοχονδρωσίας, είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε πρώτα έναν ειδικό και να πραγματοποιήσετε μια ολοκληρωμένη εξέταση για διαφορική διάγνωση και διευκρίνιση της διάγνωσης.

Οι γιατροί χρησιμοποιούν τρεις τυπικούς τύπους διαγνωστικών:

1. Νευρολογικός.
2. Ενόργανος.
3. Εργαστήριο.

Η πρωταρχική νευρολογική εξέταση του ασθενούς γίνεται από νευρολόγο για να καθορίσει την κατηγορία των νευρικών δομών που επηρεάζονται από τη νόσο. Προκειμένου να αποκλειστούν άλλες ασθένειες με παρόμοια συμπτώματα, ο ασθενής μπορεί να σταλεί για ακτινογραφία, υπερηχογράφημα, μαγνητική τομογραφία και ΗΚΓ.

Εργαστήριο (αναλύσεις)

Τα εργαστηριακά διαγνωστικά έχουν συμβουλευτική - βοηθητική αξία. Οι εξετάσεις αίματος δείχνουν αύξηση του ρυθμού καθίζησης και μείωση των επιπέδων ασβεστίου. Αυτό σημαίνει την πορεία των παθολογικών διεργασιών στο σώμα, αλλά δεν υποδεικνύει τις ιδιαιτερότητες της ανάπτυξής τους. Επομένως, αυτή η μέθοδος περιλαμβάνεται στην ολοκληρωμένη εξέταση του ασθενούς και τα αποτελέσματά της αποκρυπτογραφούνται χρησιμοποιώντας άλλα ιατρικά δεδομένα.

Ενόργανος

Η διάγνωση με επαγγελματικό εξοπλισμό παρέχει τα πιο ακριβή αποτελέσματα σε ασθένειες άλλων ειδών. Τα πιο σημαντικά ερευνητικά εργαλεία είναι:

1. Ακτινογραφία - δείχνει ανατομικές αλλαγές στο οστό, τον χόνδρο και τον νευρικό ιστό.
2. MRI - απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού. Επιτρέπει την οπτικοποίηση των διαδικασιών στα οστά και τους μαλακούς ιστούς, τα αιμοφόρα αγγεία και τις νευρικές ίνες.
3. CT (υπολογιστική τομογραφία) - παρόμοια με τη μαγνητική τομογραφία, αλλά παράγει ακτινοβολία.
4. Ηλεκτρομυογραφία - είναι σε θέση να αποκρυπτογραφήσει νευρολογικά συμπτώματα.

Παραδοσιακή θεραπεία

Το θεραπευτικό σχήμα για την οστεοχονδρωσία είναι παραδοσιακό. Τα συστατικά του είναι φαρμακευτική θεραπεία με διαφορετικές κατευθύνσεις: ΜΣΑΦ, χονδροπροστατευτικά, αναλγητικά, ορμονικούς παράγοντες και υποστηρικτικά συμπλέγματα βιταμινών. Εκτός από τη φόρτωση του σώματος με φάρμακα στον αγώνα κατά της οστεοχονδρωσίας, χρησιμοποιούνται φυσιοθεραπεία, χειρονακτική θεραπεία, ρεφλεξολογία, χειρουργική επέμβαση, μασάζ και προληπτικά μέτρα.

Φαρμακευτική θεραπεία

Είναι αμέσως αδύνατο να σταματήσει ο πόνος στην πλάτη από την οστεοχονδρωσία για πάντα, αλλά η φαρμακευτική θεραπεία θα δώσει στο κάτω μέρος της πλάτης λίγο αναπνευστικό χώρο. Ισχυρά αναισθητικά και αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) έχουν αναλγητική δράση και ξεκινούν τη διαδικασία καταπολέμησης της φλεγμονής στις περιοχές της σπονδυλικής στήλης. Απαραίτητα φάρμακα για τη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας της πλάτης:

1. Τα χονδροπροστατευτικά είναι ενεργά συστατικά που αποκαθιστούν την ελαστικότητα του ιστού του χόνδρου και την κινητικότητα των σπονδύλων.
2. Μυοχαλαρωτικά - καταπραϋντικοί σπασμοί της μυϊκής δομής.
3. Αγγειακή - βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος και των μεταβολικών διεργασιών.
4. Συμπλέγματα βιταμινών και αντιοξειδωτικά.

Μόνο με τη χρήση ενός σωστά επιλεγμένου θεραπευτικού συμπλέγματος μπορεί να επιτευχθεί θετική δυναμική και το αποτέλεσμα να διατηρηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Διάφορα φάρμακα χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας της πλάτης:

1. Εξωτερικά φάρμακα: αλοιφές, κρέμες, τζελ.
2. Παρασκευάσματα για εσωτερική κατανάλωση: κάψουλες, δισκία.
3. Ενέσεις φαρμάκων.

Χειρουργική επέμβαση

Δυστυχώς, υπάρχουν περιπτώσεις οστεοχονδρωσίας, όταν χάνεται ο χρόνος θεραπείας και τα φάρμακα δεν φέρνουν το αναμενόμενο αποτέλεσμα και η ασθένεια εξελίσσεται. Τότε η μόνη λύση είναι η χειρουργική επέμβαση. Οι κύριοι λόγοι της επέμβασης είναι:

1. Αφαίρεση μεσοσπονδυλικής κήλης που συμπιέζει τον νωτιαίο μυελό.
2. Μείωση της μεσοσπονδυλικής ρωγμής στο 1/3 του αρχικού μεγέθους.

Η παραπομπή για χειρουργική επέμβαση μπορεί να συνταγογραφηθεί από γιατρό με βάση μια πλήρη διαγνωστική εικόνα του ασθενούς και την παρουσία άμεσων ενδείξεων για την εξάλειψη ενός παθολογικού ελαττώματος. Στη χειρουργική της σπονδυλικής στήλης, η μέθοδος της δισκεκτομής παίρνει την κορυφαία θέση - η χειρουργική αφαίρεση ενός παραμορφωμένου μεσοσπονδύλιου δίσκου. Τα όργανα μπορεί να είναι η μικροδισκεκτομή, το σύστημα B-twin ή η εξάτμιση με λέιζερ του κυτταρικού πυρήνα. Η αποκατάσταση μετά από χειρουργική επέμβαση στη σπονδυλική στήλη διαρκεί έξι μήνες.

γυμναστική

Μια εξαιρετική υποστηρικτική θεραπεία για τη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας είναι η άσκηση ή η θεραπεία άσκησης. Η τακτική άσκηση βοηθά:

1. Ενίσχυση του μυϊκού κορσέ - αυτό είναι απαραίτητο για ομοιόμορφο φορτίο στη σπονδυλική στήλη.
2. Διεγείρει τη ροή του αίματος για τον κορεσμό των οστών και των μυϊκών ιστών.
3. Αναπτύξτε σωστή στάση σώματος.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι οι ασκήσεις πρέπει να είναι προσαρμοσμένες στη διάγνωση και να τηρούν τις ακόλουθες αρχές:

1. Κανονικότητα εκτέλεσης.
2. Ομαλότητα κίνησης, χωρίς τρεμούλιασμα.
3. Εάν εμφανιστούν οδυνηρές αισθήσεις, πρέπει να μειώσετε το φορτίο ή να σταματήσετε την άσκηση.
4. Παρακολουθήστε την ευημερία σας.

φυσικοθεραπεία

Η φυσικοθεραπεία ενδείκνυται για την ανακούφιση της φλεγμονής σε ασθενείς με οστεοχονδρόζη της πλάτης και πραγματοποιείται σε σημεία όπου η ασθένεια είναι συγκεντρωμένη. Τα μαθήματα θεραπείας βοηθούν:

1. Αυξάνοντας την ανθεκτικότητα του σώματος.
2. Αποκατάσταση του μεταβολισμού στον πληγέντα τομέα.
3. Ανακούφιση από τον πόνο και το πρήξιμο.
4. Βελτιώστε τη ροή του αίματος στα αιμοφόρα αγγεία.

Για να επιλέξετε μια φυσιοθεραπευτική μέθοδο θεραπείας της οστεοχονδρωσίας, πρέπει να ορίσετε σαφώς το επιθυμητό αποτέλεσμα. Χρησιμοποιείται κυρίως:

1. Θεραπεία με λέιζερ.
2. Έκθεση υπερήχων.
3. Ηλεκτρική διέγερση.
4. Μαγνητική θεραπεία.

διατροφή

Δεν υπάρχει καμία επιλογή δίαιτας για όσους έχουν οστεοχονδρωσία. Ωστόσο, οι γιατροί κατέληξαν στην ομόφωνη συμφωνία ότι η χρήση προϊόντων στις ακόλουθες κατηγορίες σε αυτή τη διάγνωση γενικά αποθαρρύνεται:

1. Σούπες ζωμού λίπους.
2. Χοιρινό και άλλα λιπαρά κρέατα.
3. Ζωικά λίπη πουλιών (χήνα, πάπια).
4. Καφές, οινοπνευματώδη ποτά.

Επίσης, το αλκοόλ και τα γλυκά είναι περιορισμένα στο μενού.

Ως παράδειγμα δίαιτας, μπορείτε να πάρετε τη δίαιτα με αριθμό 15. Περιέχει όλα τα απαραίτητα μακροθρεπτικά συστατικά, μέταλλα, βιταμίνες και υδατάνθρακες. Η ενεργειακή αξία του σωστού μενού πρέπει να είναι 2600-2700 kcal, που αντιστοιχεί σε 85-90 g πρωτεΐνης, 350-400 g υδατάνθρακες και 90-95 g λίπους.

Επομένως, το ιδανικό μενού για έναν ασθενή με οστεοχονδρωσία είναι ένας συνδυασμός ισορροπημένων, μη θρεπτικών τροφών που είναι πλούσιοι σε βιταμίνες και μέταλλα. Τα γεύματα χωρίζονται σε μικρές μερίδες 6 φορές.

Παραδοσιακή θεραπεία

Οι λαϊκές θεραπείες χρησιμοποιούνται συχνά στο σπίτι για να μειώσουν τη φλεγμονή, να ανακουφίσουν τον πόνο και τους μυϊκούς σπασμούς και γενικά να ενισχύσουν το σώμα. Υπάρχουν πολλές συνταγές για αφέψημα και αφεψήματα παραδοσιακής ιατρικής, τα οποία χρησιμοποιούνται με τρεις τρόπους:

• Τρίψιμο;
• Κομπρέσες?
• Λουτρά βοτάνων.

Η καθημερινή χρήση σας επιτρέπει να απαλλαγείτε από τη δυσφορία σε 10-14 ημέρες. Συμβατικά, οι λαϊκές θεραπείες μπορούν να χωριστούν σε συστηματικές και τοπικές επιδράσεις στο σώμα.

Εργαλεία συστήματος

Για να επηρεάσετε ολόκληρο το σώμα και τη σπονδυλική στήλη, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε φυσικά συστηματικά παρασκευάσματα με τη μορφή αφεψήματος.

Ένα παράδειγμα ευεργετικής επίδρασης είναι η δράση ενός αφέψημα από yarrow, το οποίο ανακουφίζει από τον πόνο, καταπολεμά τη φλεγμονή και καταπρανει.

Τοπικά ταμεία

Οι τοπικές θεραπείες για τα λαϊκά σκευάσματα περιλαμβάνουν αλοιφές, εγχύσεις για κομπρέσες και τρίψιμο. Αυτοί οι παράγοντες πρέπει να αναμιχθούν σύμφωνα με τη συνταγή και να εφαρμοστούν στην περιοχή της φλεγμονής, αλλά μόνο εάν δεν υπάρχει αλλεργία στα συστατικά και καμία βλάβη στο δέρμα. Μεταξύ των δημοφιλών συνθέσεων, δίνεται ιδιαίτερη προσοχή σε κομπρέσες μελιού, αλοιφή τζίντζερ στο βάμμα του φαρμακείου καλέντουλας, ένα μείγμα βοτάνων από πλατάνια και φασκόμηλο, το οποίο τρίβεται με χρένο με βότκα.

Για να επιλέξετε μια αποτελεσματική μέθοδο και συνταγή, είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε το γιατρό σας, καθώς οι μέθοδοι θεραπείας στο σπίτι είναι μόνο ένα ουσιαστικό μέρος της γενικής θεραπείας και έχουν μόνο βοηθητικό αποτέλεσμα.

προφύλαξη

Η θεραπευτική θεραπεία των παθήσεων της πλάτης δεν μπορεί να έχει μακροπρόθεσμη επιτυχία χωρίς προληπτικά μέτρα. Ακόμη και τα πιο αποτελεσματικά και ακριβά φάρμακα δεν εγγυώνται την επιστροφή των συμπτωμάτων ως αποτέλεσμα της επιστροφής στο καθημερινό στρες του σώματος. Επομένως, το θετικό αποτέλεσμα πρέπει να ενοποιηθεί και να διατηρηθεί χρησιμοποιώντας μερικούς απλούς κανόνες:

1. Μην σηκώνετε βάρη άνω των 10 κιλών.
2. Παρακολουθήστε την ομοιόμορφη κατανομή του φορτίου στους μυς της πλάτης.
3. Δώστε προσοχή στον ορθολογισμό και την ισορροπία στη διατροφή.
4. Πάρτε αναβολικές βιταμίνες και ενεργά συμπληρώματα διατροφής (βλεννοπολυσακχαρίτες).
5. Αναπτύξτε ένα καθεστώς για να αλλάξετε την ανάπαυση και την εργασία.
6. Διατηρήστε τη φυσική δραστηριότητα.

Θυμηθείτε ότι αυτή η κατηγορία ασθενειών έχει λανθάνουσα φύση. Επομένως, κατά τη διάγνωση της οστεοχονδρωσίας της πλάτης, ακόμη και αν δεν υπάρχουν εμφανή συμπτώματα, δεν πρέπει να υποχωρήσει. Η τήρηση όλων των συστάσεων του γιατρού και η κατ 'οίκον φροντίδα θα σας επιτρέψουν να επιστρέψετε σε μια κανονική κατάσταση εργασίας γρηγορότερα μετά τη θεραπεία, αλλά η συνεχής παρακολούθηση είναι απαραίτητη για να αποφευχθεί η έξαρση.